Waarin wij geloven
Samen met ouders bereiden we kinderen goed voor op hun toekomst. Kinderen die onze school verlaten, hebben een flinke portie zelfkennis, zijn positief kritisch en willen zich blijven ontwikkelen.
Dat bereiken we door niet alleen aandacht te geven aan rekenen, taal en lezen maar ook aan wereldoriëntatie, creativiteit, expressie, beweging én de vaardigheden en competenties die de steeds veranderende wereld vraagt. Wij koesteren de nieuwsgierigheid die kinderen van nature hebben en gaan in ons onderwijs altijd uit van het kind.
Wij zijn een openbare basisschool in de wijk Nuenen Oost, onze school ligt aan de rand van het dorp in een prachtige landelijke omgeving. We zijn onderdeel van een brede school en werken samen met Kids Society Erica in ons mooie eigentijdse gebouw.
Denk je dat onze school ook bij jouw kind past? Maak dan kennis met ons, we ontmoeten jullie graag!
Het is niet eenvoudig om een duidelijke definitie te geven van het begrip vertrouwen. Vertrouwen geef je en vertrouwen krijg je. Vertrouwen kun je niet afdwingen. Vertrouwen is altijd gebaseerd op een onderlinge relatie. Vertrouwen gaat uit van een positief mensbeeld en een positieve (grond)houding. Je bent alert om vanuit een positieve houding te willen handelen. Je bent nieuwsgierig en blijft open. Je gaat op onderzoek uit en communiceert met als intentie het behoud van relatie. Zonder relatie en respect is er geen vertrouwen.
Vertrouwen heeft eveneens te maken met ruimte en grenzen waarbinnen je mag zijn wie je bent. Maar ook met de balans tussen rechten en verantwoordelijkheid, met vrijheid.
In de Nederlandse taal betekent het woord verantwoordelijkheid dat je jezelf kunt verantwoorden naar jezelf en naar de ander. Dat anderen je kunnen aanspreken op het goed verrichten van jouw taken. Er is ook nog zoiets als verantwoordelijkheid naar binnen toe, ontwikkeling van ‘geweten’. Dat je jezelf ’s avonds in de spiegel kunt aankijken en zeggen: dat wat ik vandaag gedaan heb klopt met ‘wie ik ben’…
Kortom: Ik draag zorg voor mezelf, de ander en mijn omgeving...
Het dragen van verantwoordelijkheid is het instaan voor het eigen handelen. Maar ook zorgdragen voor een ander. Verantwoordelijkheidsgevoel is het bewustzijn dat jij je plicht naar behoren uitvoert. Het is ook voelen dat jij ertoe doet; dat het zin heeft dat jij bestaat en dus verantwoordelijkheid mag nemen. Verantwoordelijkheid afleggen betekent altijd: aan iemand anders. Je doet het samen. Verantwoordelijkheid is een voorwaarde voor samenwerking.
De leerkracht, de ouders, de leerling en het schoolbestuur hebben allemaal hun eigen verantwoordelijkheid. Dragen van verantwoordelijkheid betekent ook dat er verantwoording moet worden afgelegd. Het is van belang dat leerlingen leren dat zij zelf mede verantwoordelijk zijn voor hun eigen leerproces. Het geven van verantwoordelijkheid bij het leerproces zorgt voor motivatie en betrokkenheid.
Verantwoordelijk zijn, verantwoordelijkheid nemen en krijgen, je verantwoordelijk voelen, verantwoordelijk zijn voor wat ik zeg en doe, maar ook verantwoordelijkheid laten. Dit heeft direct te maken met je zelf eigenaar voelen en heeft dus een directe relatie met autonomie.
Ieder kind is van nature nieuwsgierig! Als school hebben we opdracht er voor te zorgen dat kinderen deze nieuwsgierigheid behouden (en liefst zelfs uitbreiden).
Nieuwsgierigheid is het verlangen om te weten. Je vrij en veilig voelen om te ontdekken, om te prikkelen en om je te verwonderen. Ook een nieuwsgierigheid om te leren, om te ontdekken ‘wie ben ik?’ in de context met de ander en de wereld om je heen. Dus niet alleen kennis en kunde maar zeker ook sociaal emotioneel ontdekken. Een continue zoektocht naar je talent en kwaliteiten. Dit in een uitdagende omgeving met uitdagende personen. Het ultieme gevoel als gevolg van bijvoorbeeld verwondering is een flow.
Nieuwsgierigheid is een houding. Nieuwsgierigheid verhoogt de betrokkenheid en andersom. Je bent oprecht nieuwsgierig vanuit een intrinsieke motivatie.
Als volwassene, als professional op school, zijn we overal en altijd nieuwsgierig naar het zijn en handelen van het kind EN naar de impact van ons eigen handelen op het kind (en de omgeving).
Groeien betekent ont-wikkelen en ontwikkeling betekent groei. Groeien is stappen maken; van het ene punt naar een volgend punt komen en gaan. Groeien als individu, als groep en als team. Groei van kennis, vaardigheden maar ook zelfkennis; waar word je gelukkig van? Groei gebeurt zowel passief als actief. Een kind groeit niet harder als je er ‘aan trekt’.Groei betekent gebruik maken van ontdekte talenten. Als school zijn we dienstbaar en dagen we kinderen uit om talenten te (kunnen) ontdekken; we geven die water en bemesten ze op tijd en zo is er groei.
Kunnen groeien betekent dat de (rand)voorwaarden en de omstandigheden, de fundamenten in orde zijn; ze nodigen uit om te groeien. Personen, een rijk aanbod en de (leer)omgeving zijn belangrijke voorwaarden die de groei (van kind en volwassene) stimuleren.